Uroczystość świętego Józefa była w tym roku obchodzona w naszym Klasztorze w sposób szczególnie radosny i podniosły. Tego bowiem dnia – we wtorek 19 marca, na Mszy świętej, której przewodniczył sam Biskup Kaliski, J. E. Ks. Bp Damian Bryl – miała miejsce profesja zakonna s. Marii Bogumiły od Jezusa – Odwiecznej Miłości, Jolanty Nowak. Na ręce Matki Konstancji Tokarczyk, Opatki Klasztoru Mniszek Kamedułek w Złoczewie, złożyła ona swoje Pierwsze Śluby Monastyczne stałości miejsca, przemiany obyczajów, czystości, ubóstwa i posłuszeństwa według Reguły św. o. Benedykta i obowiązujących nas Konstytucji Kamedulskich.
„Śluby zakonne sięgają swymi korzeniami głęboko w konsekrację Chrztu i pełniej ją wyrażają. Przez nie mniszka, z nowego tytułu i niejako na nowo, zostaje konsekrowana Bogu przez posługę Kościoła, poświęca Mu się w szczególny sposób, całkowicie oddając się Panu umiłowanemu w stopniu najwyższym. Ten szczególny i bezpośredni związek z Bogiem, który przez całe życie będzie realizowany i pogłębiany, zaowocować ma głęboką modlitwą uwielbienia, zadośćuczynienia i prośby – zarówno w intencji własnej, najbliższych jak i całego świata: Taka jest misja mniszki i taka wola Boża względem niej. Profesja zakonna czyni z niej znak Bożej miłości oraz narzędzie Bożej Łaski i Miłosierdzia. Odtąd całe jej życie, praca, modlitwa odpoczynek – wszystko – poświęcone będzie jednemu nadrzędnemu celowi: służyć Bogu Samemu, wielbić Go, świadczyć o Nim i wypraszać u niego łaski dla świata” (Obrzęd ślubów czasowych, wprowadzenie).
Prawdę tę wyrażają materialne symbole wręczone Neoprofesce podczas uroczystości: pasek – oznaczający przynależność do Chrystusa posłusznego aż do śmierci krzyżowej oraz nierozerwalny z Nim związek; welon, który jest symbolem zaślubin z Chrystusem i szczególnego oddania Kościołowi; wianek – symbolizujący koronę wiecznej chwały, jaką Chrystus ofiarowuje swej oblubienicy; zapalona świeca – znak nigdy niegasnącej miłości do Oblubieńca i podejmowanej z tej miłości całopalnej ofiary.
Siostra Bogumiła, zgodnie z aktualnymi przepisami, złożyła wprawdzie śluby na trzy lata, jednak zrezygnowawszy przed czterema laty z życia rodzinnego i ciekawej pracy, zrobiła to z intencją i gorącym pragnieniem wieczystego oddania się Boskiemu Oblubieńcowi i służeniu Mu w kamedulskiej wspólnocie, która przyjęła ją z wielka radością i siostrzaną miłością. Jeśli będzie trwała w tym pragnieniu, w przyszłości jeszcze dwukrotnie będzie musiała odnowić profesję czasową, aby wreszcie, po upływie pięciu lat od chwili obecnej, złożyć ją już na zawsze.
Razem z Siostrą Bogumiłą i całą wspólnotą Mniszek Kamedułek radowali się bliscy Neoprofeski, a wśród nich jej Mama i Bratanica, Koleżanka, a także Kapłani z rodzinnej Archidiecezji Gnieźnieńskiej uczestniczący w koncelebrze – Ks. Infułat Jan Kasprowicz oraz Ks. Prałat Dr Tadeusz Nowak. Przybył również z Kazimierza Biskupiego Ojciec duchowny nowicjatu Mniszek Kamedułek – Ks. Tomasz Grabara MSF. Obecny był Proboszcz naszej Złoczewskiej Parafii – ks. Piotr Wierusz, a także Kapelan Księdza Biskupa – Ks. Szymon Rybak.
Według zakonnej tradycji mniszka, która złożyła pierwszą profesję, na trzy dni pogrąża się w modlitwie psalmami. Wciąż nosi jeszcze na głowie ślubny wianek, który – jak śmiemy przypuszczać – budzi czułość Oblubieńca. Wszystkie też gorąco Go prosimy, aby na zawsze zachował Siostrę Bogumiłę w swoim Boskim Sercu i coraz bardziej ją w nim zatapiał.